Dünyayı bir tek utanç kurtarabilir.
ingmar bergman
Allah’ın nimetleriyle O’nun hoşlanmadığı ve “yapmayın” dediği şeyleri yapmak.
Ve nimet içinde yüzerken bunun üstüne hiç teşekkür borcu duymamak.
Kendi rahatı yerinde olduğu halde zor durumda olan diğer mahlukata gözü kapalı olmak.
Yol gösterildiği halde ona dönüp bakmamak ve sorumluluklarını yerine getirmemek,
buna rağmen hep kendisi için istemek.
Bergman’ın dediği duyulması gereken dünyayı kurtarıcı utanç bu cümledendir.
Samimiyetle gereken yapılırsa şu ayet tecelli ediyor. Cin suresi 16-17 :
Eğer insanlar ve cinler yol üzerinde 'dosdoğru bir
istikamet tuttursalardı', mutlaka Biz onlara coşkun sulardan
içirirdik. Ki,kendilerin ibununla denemek için.Kim Rabbinin zikrinden
yüzçevirirse, Allah onu'gittikçe şiddeti artan 'bir azaba sürükler.
Kahrolası insan ne kadar nankördür.
Abese suresi 7
Utanması olmayanın dini de yoktur. Utanması olmayan cennete giremez.
hadis
Bunları düşünmeden yaşayan kimsenin cennete girmesi abes olur. Hz. peygamberin dediği bu.
Bu şekilde yaşayan biri hesap gününe iman etmiş değildir. Ya da aklı kıttır.
İnsanların ne kadar kötü olduğunu görmek beni şaşırtmıyor. Fakat bu yüzden hiç
utanmadıklarını görünce hayretler içinde kalıyorum.
goethe
Goethe’nin insanlarda gördüğü kötülük ise ” Nefs var gücüyle kötülüğü emreder”
ayetinin tecellisi. Çözümü : “nefsini temizleyip arındıran gerçekten kurtulmuştur,
onu bozulmaya bırakan da helak olmuştur”
şems suresi 8-9
Nefsini terbiye edenin ruhu incelir ve utanma duygusu gelişir.
Utanma duygusu nankörlükten alıkoyar.
Allah'tan gelen gerçekleri örtbas etmelerinden dolayı, onları işte böyle cezalandırdık.
Biz, nankörlük edenlerden başkasını cezalandırır mıyız?
Sebe17